Dag 23 - 27 juli - verblijf in Orebro

Vanmorgen ben ik spontaan wakker geworden om 06.30u. Blijf nog een half uurtje liggen om dan op te staan en mij te gaan douchen. Buiten is er nog een sirene rust op de camping. De lucht kleurt grijs maar het is droog, windstil en niet koud. Dineke ligt nog te slapen. Ja wat wil je als je de dagen  er voor zo vroeg bent opgestaan. Als ik terugkom is zij wakker en ga ik al vast de waterkoker aanzetten voor een lekker bakkie thee.Zij is intussen wakker geworden en besluit om 07.10u te gaan douchen.  Bij de mannen zij er niet heel veel douches, maar alles ziet er schoon uit  en de toiletten en douchcabines  zijn alleen al prachtig om te zien.  Het is ook een 5* camping, waar ook de overnachtingsprijs op is afgestemd. En die is niet goedkoop zo liet de leiding mij eerder weten.  Men is vergeten om een vloerwisser bij de douche cabine op te hangen, waardoor is de volgende patient in een natte ruimt komt. Zo vroeg is er is al een dame bezig om alles proper te maken.

​Als Dineke terugkomt staat de thee klaar en heb ik de laptop aangezet om verder te gaan met het overbrengen van de foto's naar het reisblog, Het internet is hier super.

Daarna gaan we ontbijten.

 Nog even iets over gisteren. Bij de receptie krijgen alle deelnemers een sleutel voor het stroomkastje (iedere plek heeft zijn eigen aansluiting) met een soort gatenkaas pasje om de slagbomen te openen om met de auto de camping op te rijden. Wij hebben maar een lullig klein zwart dingetje aan de sleutel zitten. Toen ik dat aan de leiding vertelde moest ik toch nog maar even gaan informeren bij de receptie om ook zo'n bijzondere sleutel te bemachtigen. Daar aangekomen doe ik bij een  jonge man mijn verhaal. Hij begint te lachen en zegt ik ga met jullie mee naar buiten en zal het wonder van deze sleutel demonstreren. Ja, je hoeft dat dingetje maar tegen het kastje aan te houden en de slagboom gaat open. Als we weglopen zegt Dineke, wat was dat een mooei jongeman. Als ik  nog jong was geweest zou ik zo verliefd zijn geworden en zo zag zij er ook uit.

.Daarna het autotochtje gemaakt met de TIPS uit het reisboek.

Eerst naar het dorpje Garphyttan via een paar binnenwegen. Wij zijn even uitgestapt bij het landgoed Karlslund en hebben daar een rondwandeling gemaakt. Er is nu een paardenmanege/-club in gevestigd. Een paar foto’s gemaakt en verder doorgereden naar Tysslingen, maar geen meertje kunnen ontdekken. Verder doorgereden naar het nationale park Garphyttan.

 Hebben daar ca 6 km gereden op een onverharde weg, met overal de typisch Zweedse roodgekleurde houten huizen. Als je daar in de winter verblijft zal het een hele toer worden om daaruit te komen.

We waren op weg naar het mijnwerkersdorpje Lekhyttan.

Daar aangekomen treffen we nog enkele houten huizen ,die geenszins  meer  herinneren  meer aan de huizen uit de 18e eeuw. Het  zijn nu gewone- en vakantiewoningen. Aan het einde van de weg komen we uit bij een Qstar benzinestation, waar de tank weer is bijgevuld voor de rit van morgen naar Stockholm. We betalen hier weer met de bankpas. Voor 22,16 liter betalen we 290,96 kronen. Daarna rijden we via een stuk van de snelweg E45 weer terug naar Orebrö op zoek naar de bezienswaardigheid in Wadkoping. Ondanks de hulp van de TomTom zien we geen museum. Aan meerdere Zweden gevraagd waar dat dan moet zijn. Eindelijk tref ik een man die goed Engels spreekt en uitlegt dat het geen museum is maar een wijkje met oude huizen.  We nemen die maar voor lief en rijden het centrum van Orebrö in. Daar stop ik om foto’s te maken van het Slot en nog enkele mooie oude gebouwen. Dan rijden we nog even door naar de Lidl om boodschappen te doen en gaan daarna terug naar de camping. Een tochtje van 60km. 

Daar lekker in het zonnetje een Magnum van de Lidl naar binnen gewerkt.

Terwijl Dineke het middageten klaarmaakt zet ik de belevenissen van deze dag op het blog.  

Het is vandaag redelijk goed weer 21 graden  met af en toe een heerlijk zonnetje.