Dag 30 -16 augustus 2017 (reisdag Trogstad naar Askim)

Vandaag wachtte ons weer een lange reis. We zijn vroeg opgestaan. Het was ook vandaag weer goed weer. Een prachtige tocht afwisselend langs meren, bos en graanvelden. De weg ging richting Mysen, Halden en  Holtel, maar was prima te bereiden en ging door een heuvelachtig landschap, gepaard met klimmen en dalen en flink wat bochten.

 Nou dan ben ik in mijn element, want aan lange saaie wegen heb ik de pest. Veel gelegenheid onderweg te stoppen was er niet, want de schaarse parkeerstops stonden al vol met caravans van eerder vertrokken deelnemers. Dus rijden we lekker door.

Uiteindelijk zijn we via weg 22 beland op weg 162 en 160. We zijn ook nog over een hooggelegen brug gereden. En hebben ook nog een overtocht gehad met een veerboot van ca. 10 minuten varen.

Dit keer was de overtocht gratis. Even kort daarop, toen we al 200 km hadden gereden, hebben we nog een etensstop gemaakt op een prachtige plek met fraai uitzicht op een fjordenbaai met klein haventje.

Het laatste stuk van de route moesten we de E6 nemen, richting Göteborg en goed opletten om de borden te volgen die het routeboek aangaf, d.w.z. dan weer richting Malmö, dan weer Stockholm/Malmö om uiteindelijk de weg naar Askim te vinden, waar onze laatste gezamenlijke camping is.

Deze camping ligt aan een fraaie baai met eb en vloed en op korte afstand van de plaats waar we morgen de veerboot naar Denemarken nemen.

Het laatste traject voor de camping had nog flink wat verkeersdrempels in petto, die je met caravan heel voorzichtig moet nemen. Ga je iets te wild, dan weet je bijna zeker dat het servies in de caravan van zijn plaats is of glasscherven moet ruimen.

Dat viel achteraf gelukkig mee.

Bij de receptie kregen we een plek op de camping toegewezen. Voordeel was dat we geen plankjes e.d. meer  nodig hadden om de caravan waterpas te zetten.

Ik heb mij ontfermd om nog een groepsfoto te maken van alle deelnemers om voor later toch nog een blijvende herinnering te hebben van deze reis.

Tevoren was er een mooie plek uitgezocht om de foto toch wat glans te geven.  Om 19.00u was het verzamelen voor de groepsfoto. Met mijn afstandsbediening op het toestel gemonteerd kon ik er rustig op raak schieten en dan uiteindelijk daaruit een foto te kiezen die aan alle deelnemers wordt verstuurd.

Toen ik in de late avonduurtjes de foto’s bekeek zag ik dat er op bijna elke foto, welke iemand de andere kan uitkeek, zijn ogen dicht had en ga zo maar door. Uiteindelijk heb ik 2 foto’s geselecteerd en de personen die daarop niet leuk stonden van een andere foto geshopt om de groepsfoto’s een waardig aanzien te geven.

Nu moet ik deze foto nog verder bewerken met enkele deelnemers die door omstandigheden de campingrondreis niet konden afmaken, wegens familieomstandigheden of motorpech.

Ik ga mijn uiterste best doen om die toch nog ergens in de groepsfoto te shoppen.

Na afloop van de fotosessie heeft éé'n van de deelnemers (Bart) het woord genomen en de leiding hartelijk bedankt voor alles wat zij gedaan om de reis tot een goed einde te brengen. Daarna heeft hij de leiding een grote kaart waarop iedere deelnemer van de reis iets geschreven had. En nog een enveloppe met een geldelijke bijdrage van iedereen. 

Toen de fotosessie voorbij was wachtte ons nog een spektakel, t.w. de finale van de Jeu de Boules, die dit keer op een echte baan kon worden gespeeld.

De beste vier, met de meest behaalde punten in de vorige wedstrijden, mochten deze finale spelen.

Eén dame moest het opnemen tegen 3 heren. Eerst is er bij kaarttrekking geloot wie er samen spelen.

De winnaars van dat spel , spelen daarna tegen elkaar de finale en de verliezers gaan voor de 3e prijs

Het is een heel spannende, maar bovenal gezeliig avondje geworden met de andere deelnemers als toeschouwer langs de lijn onder het genot van een drankje.

Er kan er maar één de winnaar zijn en dat werd Bert, die deze reis voor de eerste keer meemaakte.

De leiding heeft daarna alle 4 de finalisten beloond met een prijs en de deelnemer die dit hele Jeu de Boule spel in goede banen heeft geleid, o.a. met het bijhouden van de standen,  bedankt voor zijn inzet.   

Het moet gezegd worden er is een soort familieband ontstaan tussen de deelnemers op deze reis.

Morgen staat ons de overtocht te wachten vanuit Göteborg naar Frederikshaven in Denemarken.

Dan wacht de deelnemers op de veerboot nog een gezamenlijke brunch om daarna ieders zijns weegs te gaan.