Dag 20 _ 5 augustus 2017 (reisdag naar Andalsnes)

Als wij om 08,30 de camping in Alvdal verlaten, hebben al velen voor ons de camping verlaten voor een rit van 319 km.

Als we wegrijden is het nog bewolkt maar droog. Het is maar 9 graden, maar voelt niet echt koud aan.

Even later breekt de zon door.

Vandaag rijden we over prachtige wegen met  mooie afwisselende landschappen. We stoppen in het plaatsje Kvikne om daar te tanken en even verderop een stop te maken bij een prachtig oud houten Staafkerkje.

Staafkerken zijn typische Scandinavische houten kerken die gebouwd zijn door Christenen. Je vindt staafkerken vrijwel alleen nog maar in Noorwegen. De bouw lijkt op de bouwstijl van een kathedraal, maar dan volledig van hout. Helaas was de kerk niet te bezichtigen. Wie meer wil weten over de nog aanwezige staafkerk bezoekt deze site:  https://www.visitnorway.nl/over-noorwegen/geschiedenis-tradities/staafkerken/

Kvikne is een kopermijndorps in de Noorse gemeente Tynset, provincie Hedmark

Als we verder rijden wordt het warmer en genieten van de omgeving. We krijgen hier te maken met enkele  steile afdalingen over enkele kilometers lang. 

Bij een grote parkeerplaats is onze lunchstop. Aan weerszijde van deze parkeerplaats bergen met een reusachtige waterval op een stijle rotswand (zie foto’s)

De buitentemperatuur is intussen opgelopen naar 19 graden, onder een behaaglijk zonnetje.

Ook andere deelnemers hebben deze plek gekozen om iets te nuttigen of te drinken.

We vervolgen onze weg richting Molde.  Dat is weg 62.

We passeren daar 2 tunnels, waarvan 1 tunnel 6km lang. Als we deze tunnel verlaten rijden we langs het Sunndalsfjord.

Daarna krijgen we nog enkele tunnels. De weg slingert zich hier door het landschap met variërende stijgingspercentages van 7 soms 8 procent.

Als we weer een tunnel uitrijden krijgen we te maken met een weg die met 10% stijgt en ook weer met 10% daalt.  Ik rijd zowel naar boven als beneden in de 2e versnelling om zo veel mogelijk te remmen op de motor. Het hoogste punt ligt 500 meter boven de zeespiegel.

We rijden bijna overal op goed berijdbare 2-baanswegen.

Als we weg 64 richting Andalsnes rijden wordt de weg smaller en zijn er speciaal aangeleg de stukken, aangegeven met een blauw bord met de letter M, waar grotere auto’s elkaar kunnen passeren.

Als we even later voorbij het plaatsje Dombas rijden doemt een donkere lucht op, die niet veel goeds voorspelt. En even later vallen de eerste druppels op de autoruit. Als we daar het Fjord rondrijden barst  de regen los en wordt het steeds donkerder.

Bij de camping aangekomen als nummer 2 regent het pijpestelen.

De campingbaas wijst ons de plek waar we moeten staan maar waagt het niet om mee te lopen.

De plek waar we moeten gaan staan is al flink drassig geworden. Nadat ik de caravan heb losgekoppeld zet ik deze met de moover op zijn plaats, nadat ik eerst wat plankjes heb aangebracht onder een van de wielen om de caravan waterpas te zetten.   

We staan immers nog 2 dagen.

Als alle deelnemers op de camping gearriveerd zijn is er om 17.15u nog een Happy Hour onder de parapluies.  De leiding heeft gezorgd voor drank en hapjes.

Van de leiding krijgen we nog een overzichtskaart van de omgeving en documentatie van bezienswaardigheden voor het maken van een excursie.  

Daarna begeven wij ons naar de caravan om te eten, terwijl het nog steeds regent. Dit zal in het begin van de avond nog even voortduren.

We kunnen terugkijken op een prachtige dag. Eén van de mooiste, zo niet de mooiste dag van alle​ reisdagen die we gehad hebben. 

Noorwegen heeft ons beider hart gestolen en wij vinden het hier mooier om te rijden dan in Zweden, door de afwisselende landschappen. 

Nu maar hopen dat de weersgoden ons gunstig gezind zijn, want van Weeronline moeten we het niet hebben. Die voorspeltalleen maar regen voor de komende dagen en daar wordt je niet vrolijk van. 

Wat ng opvalt is dat het hier om 22.30 nog licht is.